گاهی حرف دلت را بزن بدون اینکه فکر کنی آخرش چه می شود.
بهتر از این است که رئزی بگویند فلانی از مرض غم باد مرد.
گاهی کارگاه بازی در بیاور؛ نه برای دیگران،برای خودت،
وجدانت، اینکه چرا فلان روز دعوایتان شد،توچه تقصیری داشتی؟
چرا متولد شده ای و یا چرا می خواهی بمیری؟ آیا راه هایی برای
بهتر زندگی کردن هست؟و...
گاهی به آسمان شب و گاهی روز، خیره شو.از زندگی ات
لذت ببر و عاشق تر شو؛ نسبت به خدا،خودت، خانواده ات،
عشقت،ستاره ها،طبیعت...
نظرات شما عزیزان: